Τα ξεχασμένα παπούτσια

Ο Βασίλης και η γυναίκα του η Ελένη καθαρίζουν το πατάρι και βρίσκουν μια απόδειξη απ  τον υποδηματοποιό της γειτονιάς τους, για ένα ζευγάρι παπούτσια, που είχαν δώσει για σόλιασμα. Η ημερομηνία όμως στην απόδειξη ήταν του 1989. Βάλανε τα γέλια και προσπαθούσαν να θυμηθούν ποιος απ  τους δυο είχε ξεχάσει να πάρει τα παπούτσια του απ  τον τσαγκάρη. – Λες να τα έχει φυλάξει τα παπούτσια; ρωτάει η Ελένη. – Μπα, μάλλον απίθανο είναι, μετά από τόσα χρόνια, λέει ο Βασίλης, αλλά αποφασίζει να το ερευνήσει το ζήτημα. Παίρνει την απόδειξη και γραμμή για τον τσαγκάρη. Με ύφος, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, δίνει την απόδειξη στον τσαγκάρη. – Μισό λεπτό, λέει αυτός, με ύφος σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Πρέπει να ψάξω. Πάει στο πίσω μέρος του μαγαζιού και σε δυο λεπτά επιστρέφει χωρίς τα παπούτσια. – Εδώ είναι, ανακοινώνει θριαμβευτικά. – Μπράβο! λέει ο Βασίλης. Ποιος να το πίστευε ότι θα ήταν εδώ, μετά από τόσο καιρό. – Θα είναι έτοιμα την άλλη Πέμπτη, λέει ο καταστηματάρχης.