Ασπρα ανθρωπάκια

Είναι μεσάνυχτα και στην εθνική οδό Αθηνών Πατρών κινείται νταλίκα που κατευθύνεται στην Πάτρα. Ο οδηγός για να μην τον πάρει ο ύπνος έχει ανοίξει το ραδιόφωνο και ακούει βαριά λαϊκά και μερακλωμένος τραγουδάει. Φθάνοντας στην Κακιά Σκάλα αισθάνεται τα ματιά του να κλείνουν οπότε αρχίζει να τραγουδάει δυνατότερα αγνοώντας το τραγούδι του ραδιοφώνου. Κάποια στιγμή λοιπόν διακόπτεται το πρόγραμμα και ο εκφωνητής φανερά ταραγμένος ανακοινώνει ότι στην περιοχή του Αιγίου εμφανίσθηκαν εξωγήινοι οι οποίοι είναι ντυμένοι στα άσπρα, μοιάζουν με μικρά ανθρωπάκια και περιφέρονται στα χωράφια της περιοχής. Επειδή κανείς δεν γνωρίζει πως θα αντιδράσουν προτείνει στους ακροατές εάν συναντηθούν με αυτούς να είναι πολύ προσεκτικοί ,να μιλούν αργά και καθαρά ώστε να μην τους τρομάξουν. Ο οδηγός μέσα στο μεράκλωμα του δεν προσέχει τον εκφωνητή και συνεχίζοντας το ταξίδι του ,φθάνει στο ύψος του Αιγίου και του έρχεται να κατουρήσει. Παρκάρει δεξιά κατεβαίνει και πηγαίνει σε ένα χωράφι να ξελαφρώσει. Εκεί πού κόντευε να τελειώσει διακρίνει στο βάθος μία άσπρη σιλουέτα σκυμμένη και ακίνητη. Εκείνη την στιγμή θυμάται ότι κάτι είχε ακούσει στο ραδιόφωνο για εξωγήινους με άσπρα ρούχα και τον πιάνει σύγκρυο. Πλησιάζει αργά προς το μέρος της σιλουέτας και λέει αργά και καθαρά: Μ ε λ έ ν ε Κ ώ τ σ ο ε ί μ α ι ο δ η γ ό ς ν τ α λ ί κ α ς κ α ι κ α τ ο υ ρ ά ω. Οπότε ακούγεται από τη άλλη μεριά: -Με λένε Μήτσο είμαι οδηγός ασθενοφόρου και χέζω.