Πανσέληνο μες την καρδιά σ’έχω και δε σε βγάνω
να με φωτίζεις τρυφερά μέχρι που να ποθάνω
Φεγγάρι πόσα μυστικά δεν σου ‘χω ειπωμένα,
να μήν σ’ ακούσω μία φορά να μολογήσεις ένα
Δώσ’ της φεγγάρι μου χλώμο στίγμα να μάθει που ‘μαι
κι ελπίζω εκείνη για να βρεί τον τρόπο να μιλούμε
Τα μυστικά φεγγάρι μου απού λένε κάθε βράδυ
μη τη τσα πεις αν δε με δεις να κατεβώ στον Αδη
Φεγγάρι γιάντα πρόβαλες απόψε γκρινιασμένο
μήπως τη βιόλα π’ αγαπώ είδες σε κήπο ξένο;
Φεγγάρι μου χαμήλωσε κι όταν τη δεις κλαμένη
πες της η θέση στην καρδιά που ‘χω την περιμένει.
Φεγγάρι απόψε συντροφιά θέλω να μου κρατήσεις
μονάχο με τη σκέψη της πάλι να μη μ’ αφήσεις.
Στου φεγγαριού τη γέμιση θέλω να με θυμάσαι
κι ευχή σου δίνω να περνάς καλά όπου και να ‘σαι.
Φεγγάρι κάνε υπομονή και θα με δεις κι εμένα
αγκάλι με το ταίρι μου και να ξανοίγω εσένα.
Με το φεγγάρι αγκαλιά θα’ ρθω να σου παντήξω
κι ότι είσαι συ πιο όμορφη να σου το αποδείξω.