Πουτανέσκα.
– Γρήγορα κύριε αστυφύλακα, άνοιξε το κρατητήριο και ρίξε με μέσα. – Γιατί; – Έσπρωξα την πεθερά μου για να πέσει στη θάλασσα και να πνιγεί. – Και την έπνιξες; – Όχι. Γι αυτό σου λέω. Κλείσε με μέσα…
Σύνδεση δορυφορική με την καρδιά θα κάνω
ούτε λεπτό απο τα μάτια μου φως μου να μη σε χάνω
Τα όρη τα ψηλά βουνά κι αυτά θα με πενθούνε
θα λιώσουνε τα χιόνια τους και δάκρυ θα γενούνε
Ένα top model έχει μόλις παντρευτεί από κεραυνοβόλο έρωτα μετά από μόλις μια εβδομάδα γνωριμίας… Εκείνο που την τράβηξε από την αρχή επάνω του είναι η παντελής αδιαφορία που δείχνει για την πάρτη της, και γενικότερα για όλες τις γυναίκες. Την πρώτη νύχτα του γάμου λοιπόν ο τυπάς αράζει στο κρεβάτι με την εφημεριδούλα του και δεν της δίνει απολύτως καμία σημασία. Η μοντέλα, που την περίμενε τέτοια συμπεριφορά είναι όμως προετοιμασμένη. Ανοίγει μια βαλίτσα, μπαίνει στο μπάνιο και βγαίνει με ενα νυχτικό του Ντιορ. «Το βλέπεις αυτό ?» τον ρωτάει… «Το παρουσίασα στην κολεξιόν το 1999 στο Παρίσι» Ο τύπος ατάραχος, γυρίζει σελίδα στην εφημερίδα μουρμουρίζοντας κάτι σαν «μμμ ναι ναι καλό είναι με γεια….» Τούρμπο η μοντέλα. Ξαναμπαίνει στο μπάνιο και βγαίνει μετά από λίγο φορώντας ένα αρκετά πιο προκλητικό babydoll. Στέκεται μπροστά του και του λέει κοφτά «Βερσατσε, Τοκυο 1998» Ο άλλος χαμπάρι δεν πήρε. Ξαναμπαίνει μέσα με τρομερά νεύρα πλέον, φοράει κάτι ζαρτιέρες, κάτι φορμάκια περίεργα, στήνεται ξανά μπροστά του και του λέει «Κάλβιν κλάιν, Μόναχο 97» Ξανά γύρισμα σελίδας, ξανά «μμμ ναι καλό είναι»… Μη βρίσκοντας κάτι πιο προκλητικό, η μοντέλα βγάζει εντελώς τα ρούχα της σκύβει προκλητικά και φωνάζει: «Μα επιτέλους σκίσε με!!» Ο τύπος τη φωνάζει κοντά του επιτέλους, της αρπάζει το χέρι και της το βάζει ανάμεσα στα πόδια του, ρωτώντας παράλληλα «Δεν μου λες μωρό μου, πιάνεις τίποτα εδώ κάτω??» Η μοντέλα εντελώς μπλοκαρισμένη ψηλαφίζει και λέει έκπληκτη «ΟΧΙ!!!» Και ο τύπος με μπλαζέ ύφος: «Ασκηση Παρμενίων, Εβρος 1988»
Τα μαυρα ρουχα που φορω μου τα ‘πεψε η μοιρα,
αφου χαρες απ’ τη ζωη ποτε εγω δεν πηρα
Βρισκόμαστε στις πύλες του παραδείσου ημέρα Τετάρτη που ο Αγιος Πέτρος αξιολογεί τις αμαρτίες κάποιων καλογριών πριν μπουν στον παράδεισο.Είναι λοιπόν δέκα καλόγριες στη σειρά και ρωτάει ο Αγιος Πέτρος την πρώτη:- Για πες μας εσύ Αννούλα τι αμαρτίες έχεις;- Εγώ θυμάμαι στα νιάτα μου είχα δει κρυφά το πέος του ψάλτη, μόνο αυτό έχω κάνει.- Για τιμωρία βλέπεις αυτό το καζάνι με καυτό νερό, θα πας και θα πλύνεις τα μάτια σου.- Για πες μας εσύ Ιωάννα τι αμαρτίες έχεις;- Εγώ όταν ήμουνα μικρή το έπιασα κιόλας το πέος του ψάλτη.- Για τιμωρία εσύ θα βάλεις το χέρι σου μέσα στο καυτό νερό.Ακούγεται μία φωνή από το βάθος από την τελευταία στην ουρά:- Συγνώμη Αγιε μου, μπορώ να περάσω τώρα;- Όχι τέκνο μου, θα έρθει η σειρά σου.- Σας παρακαλώ είναι ανάγκη.- Τι ανάγκη πια έχεις και βιάζεσαι τόσο πολύ;- Να, θέλω να τιμωρηθώ πριν την Μάρθα που έχει σειρά τώρα, να κάνω τις γαργάρες μου πριν βάλει μέσα τον κώλο της…
Ο Τοτός περπατούσε στο δρόμο παρέα με τη γιαγιά του . Ξαφνικά βρίσκει στο δρόμο ένα πεντάευρω και λέει στη γιαγιά του :
– Να το πάρω γιαγιά;
– Ό τι βρίσκουμε στο δρόμο δεν το μαζεύουμε Τοτέ, του λέει η γιαγιά.
Λίγο πιο κάτω βρίσκει ένα δεκάευρω.
– Να το πάρω γιαγιά;
– Ότι βρίσκουμε στο δρόμο δεν το μαζεύουμε, ξαναλέει η γιαγιά .
Λίγο πιο κάτω σκοντάφτει η γιαγιά, πέφτει και λέει :
– Τοτό , σήκωσε με σε παρακαλώ!
Και ο Τοτός της λέει :
– Ότι βρίσκουμε στο δρόμο δεν το μαζεύουμε, γιαγιά!
